Kiedy łapiesz wirusa w środku sezonu grypowego, to szybko wprowadzasz w życie program ochronny. Najpierw zwalczasz infekcję u źródła, czyli dbasz o to, żeby się wyleczyć, ale nawet kiedy czujesz się już nieco lepiej, wciąż zachowujesz daleko posunięte środki ostrożności. Zwłaszcza, kiedy obserwujesz, jak wiele osób wokół ciebie choruje i jak łatwo się zarazić. W pamięci tworzysz listę osób z małymi dziećmi, koleżanek w ciąży, którym będzie trzeba oszczędzić swego towarzystwa.  Nie witasz się z nikim wylewnie, unikasz dużych skupisk ludzkich, gdzie możesz ponownie złapać jakąś niesympatyczną odmianę wirusa. W zasadzie takie zachowanie może wydać się przesadą i zazwyczaj tak się nie postępuję. Ten sezon grypowy był jednak tak intensywny,…

Co teraz czytasz? Księgę Koheleta. Aaaaa, kojarzę! „Marność, marność, wszystko marność…” No, prawie… „Nie ma nic lepszego dla człowieka jak to, żeby jeść i pić, i w tym upatrywać przyjemność w swoim trudzie. Lecz stwierdziłem, że również to pochodzi z ręki Bożej. Bo kto może jeść i kto używać bez niego? Gdyż Bóg daje człowiekowi, który mu jest miły, mądrość, wiedzę i radość…” 2:24-26 „Poznałem więc, że dla ludzi nie ma nic lepszego, jak tylko radować się i używać, póki żyją.  Również to jest darem Bożym, że człowiek może jeść i pić, i dogadzać sobie przy całym swoim trudzie.” 3:12-13 „Tak więc stwierdziłem, że nie ma nic lepszego nad to,…