Nie wiem, jak u ciebie, ale u mnie rozpoczynający się rok zdążył przynieść już kilka niespodziewanych zwrotów akcji. Nastąpiły zdarzenia nieoczekiwanie, które napełniają mnie radością. Jednocześnie dotarło do mnie ostatnio mnóstwo wieści o złych rzeczach spotykających moich bliższych lub dalszych znajomych. Trudno o tym nie myśleć. Rozmawiam o tych ludziach z Bogiem. Wiem, że to niemądre pytanie, ale i tak ciśnie się na usta: Dlaczego? Dlaczego w ogóle? Dlaczego akurat ona? Jak to pogodzić z wiarą, że Bóg jest zawsze dobry i że obiecuje wyprowadzić dobro z najgorszej sytuacji, dotykającej tych, którzy Go kochają? Myśląc o tym przypomniałam sobie bajkę, którą przecztałam jakiś czas temu w powieści Elisabeth Mttelstaedt „We…

Kiedy myślę o wdzięczności, w głowie zaczyna mi grać piosenka z ekranizacji “Pana Tadeusza”, mówiąca o… niewdzięczności. Jak to jest? Dopiero po wielu godzinach na mrozie doceniam cud ogrzewanych pomieszczeń i ciepłego posiłku. Spędzenie tygodnia pod namiotem pozwala odkryć, że dostęp do bieżącej wody i brak kolejki do prysznica to zjawiska godne odnotowania i docenienia. Jako ludzie mamy nieustanną skłonność do skupiania się na tym, co nas boli i dręczy i jednoczesnego bagatelizowania dobrych rzeczy. Przynajmniej u mnie tak to wygląda. Bóg odpowiedział na zanoszone od miesięcy modlitwy? Super! Cieszę się tym jakiś tydzień. Potem byle drobiazg wyprowadza mnie z równowagi i zaburza perspektywę. Przestaję już tak wyraźnie widzieć błogosławieństwo. Historia…